ﻟﻪ ﻋﺒﺮﺕ ډﮐﻪ ﮐﯿﺴﻪ !
ﯾﻮ ﻭﺧﺖ ﯾﻮﻩ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺧﭙﻠﻮ ﺷﺎګﺮﺩﺍﻧﻮ ﺗﻪ
ﺩﻋﻘﯿﺪﻱ ﺩﺭﺱ ﻭﺭﮐﺎﻭﻩ ﺍﻭ ﺩ ﻻ ﺇﻟﻪ ﺇﻻ
ﺍﻟﻠﻪ ﭘﻪ ﺍړﻩ ﯾﯥ ﻣﻌﻠﻮﻣﺎﺕ ﺍﻭ ﺗﺸﺮﯾﺤﺎﺕ
ﻭﺭﮐﻮﻝ ، ﺩﻱ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻟﻪ ﭘﯿﺸﻮګﺎﻧﻮ ﺍﻭ
ﻣﺮﻏﺎﻧﻮ ﺳﺮﻩ ﻣﯿﻨﻪ ﻟﺮﻟﻪ ﯾﻮﻩ ﻭﺭځ ﯾﯥ ﯾﻮﻩ
ﺷﺎګﺮﺩ ﻃﻮﻃﻲ ﻭﺭﺗﻪ ﺭﺍﻭړ ﺩﻭﺧﺖ ﭘﻪ
ﺗﯿﺮﯾﺪﻟﻮ ﺳﺮﻩ ﺩ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻣﯿﻨﻪ ﻟﻪ ﻃﻮﻃﻲ
ﺳﺮﻩ ﺯﯾﺎﺗﻪ ﺷﻮﻩ ﺁﻥ ﭼﯥ ﺩ ﺩﺭﺱ ﭘﻪ
ﻣﻬﺎﻝ ﺑﻪ ﯾﯥ ﻫﻢ ﻟﻪ ځﺎﻧﻪ ﺳﺮﻩ ﻻﺭﻩ ﺍﻭ
ﺗﺮﺩﯤ ﭘﻮﺭﻱ ﭼﯥ ﻃﻮﻃﻲ ﺩ ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ
ﮐﻠﻤﻪ ډﯾﺮﻩ ﭘﻪ ﺧﻮﻧﺪ ﺯﺩﻩ ﮐړﻩ ﺍﻭﺷﭙﻪ ﺍﻭ
ﻭﺭځ ﺑﻪ ﯾﯥ ﺩﺍ ﮐﻠﻤﻪ ﻭﯾﻠﻪ . ﯾﻮﻩ ﻭﺭځ
ﺷﺎګﺮﺩﺍﻧﻮ ﺧﭙﻞ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﭘﻪ ﺩﺍﺳﻲ ﺣﺎﻝ
ﮐﯥ ﻭﻣﻮﻧﺪ ﭼﯥ ډﯾﺮ ﺳﺨﺖ ﯾﯥ ﮊړﻝ ﮐﻠﻪ
ﭼﯥ ﻫﻐﻮﯼ ﺩﮊړﺍ ﺩﻻﻣﻞ ﭘﻮښﺘﻨﻪ ﻭﮐړﻩ
ﺩﻩ ﻭﺭﺗﻪ ﮐړﻩ : ﯾﻮﻱ ﭘﯿﺸﻮ ﺯﻣﺎ ﻃﻮﻃﻲ
ﻣړ ﮐړ ﻫﻐﻮﯼ ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻭﯾﻞ : ﺍﯾﺎ ﭘﻪ
ﻃﻮﻃﻲ ﺑﺎﻧﺪﻱ ﺩﻭﻣﺮﻩ ﺯﯾﺎﺕ ﮊﺍړﯤ !!ﮐﻪ
ﻏﻮﺍړﯤ ﻣﻮږ ﺑﻪ ﻫﻤﺪﺍ ﺍﻭﺱ ﺗﺮ ﻫﻐﻪ ښﻪ
ﺍﻭښﺎﯾﺴﺘﻪ ﻃﻮﻃﻲ ﺩﺭﺗﻪ ﺭﺍﻭړﻭ ، ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﻭﺭﺗﻪ ﻭﻭﯾﻞ : ﭘﺮﻃﻮﻃﻲ ﻧﻪ ﮊﺍړﻡ ، ﮊﺍړﻡ
ﭘﺮﺩﻱ ﭼﯥ ﮐﻠﻪ ﺯﻣﺎ ﻃﻮﻃﻲ ﭘﯿﺸﻮ ﻭﻧﯿﻮ ﻧﻮ
ﻫﻐﻪ ﭘﻪ ﭼﻐﺎﺭﻭ ﭘﯿﻞ ﻭﮐړ ﺍﻭﺗﺮ ﻣﺮګﻪ ﯾﯥ
ﭼﻐﯥ ﻭﻫﻠﻲ ﺯﻣﺎ ﺩ ﻃﻮﻃﻲ ﻻ ﺍﻟﻪ ﺍﻻ
ﺍﻟﻠﻪ ډﯾﺮﻩ ښﻪ ﺯﺩﻩ ﻭﻩ ﺍﻭ ﻫﺮﻭ ﺧﺖ ﺑﻪ
ﯾﯥ ﻭﯾﻠﻪ ﻫﻢ ﺧﻮ ﮐﻠﻪ ﭼﯥ ﭘﯿﺸﻮ ﺣﻤﻠﻪ
ﭘﺮﯤ ﻭﮐړﻩ ﻧﻮ ﺩﺍ ﮐﻠﻤﻪ ﯾﯥ ﻫﯿﺮﻩ ﺷﻮﻩ
ﺍﻭﯾﻮﺍځﯥ ﭼﯿﻐﻲ ﯾﯥ ﭘﺮ ﺧﻮﻟﻪ ﭘﺎﺗﻪ ﺷﻮﯤ
ځﮑﻪ ﺩﺍ ﮐﻠﻤﻪ ﺩﻩ ﯾﻮﺍځﻲ ﭘﻪ ﮊﺑﻪ ﺯﺩﻩ ﮐړﻱ
ﻭﻩ ﺍﻭﺯړﻩ ﺗﻪ ﯾﯥ ﻧﻪ ﻭﻩ ﻟﻮﯾﺪ ﻟﻲ ﺍﻭ ﻧﻪ
ﺩﺯړﻩ ﻟﻪ ﺗﻠﻪ ﭘﺮﯤ ﭘﻮﻫﯿﺪﯼ ﺍﻭﺑﯿﺎ ﺍﺳﺘﺎﺩ
ﻭﻭﯾﻞ : ﺯﻩ ﻭﯾﺮﯾږﻡ ﭼﯥ ﻣﻮږ ﺩﺩﻱ
ﻃﻮﻃﻲ ﭘﻪ څﯿﺮ ﻧﺸﻮ ﭘﻪ ﮊﻭﻧﺪ ﮐﯥ ﺧﻮ ﻻ
ﺍﻟﻪ ﺍﻻ ﺍﻟﻠﻪ ډﯾﺮﻩ ﻭﺍﯾﻮ ﺍﻭ ﺫﮐﺮ ﯾﯥ ﻫﻢ
ﮐﻮﻭ ﺍﻭ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﮑړﻩ ﺩﻣﺮګ ﭘﻪ ﻣﻬﺎﻝ ﯾﯥ
ﻫﯿﺮﻩ ﻧﻪ ﮐړﻭ ځﮑﻪ ﺩﺍﻭﯾﺮﻩ ﭘﮑﺎﺭ ﺩﻩ ﭼﯥ
ﻫﺴﻲ ﻧﻪ ﺯﻣﻮږ ﺯړﻭﻧﻪ ﻫﻢ ﺩﻫﻐﻪ
ﻃﻮﻃﻲ ﭘﻪ څﯿﺮ ﺗﺶ ﭘﺎﺗﻪ ﻭﯤ ، ﭘﻪ ﺩﻱ
ﺳﺮﻩ ﯾﯥ ﺷﺎګﺮﺩﺍﻧﻮ ﻫﻢ ﭘﻪ ﮊړﺍ ﭘﯿﻞ ﻭﮐړ
!!...
۱۳۹۴ سرطان ۱۵, دوشنبه
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر